Αρχαία Ελληνική ζωγραφική

 

 

 

Η  ΕΛΛΗΝΙΚΗ  ΑΓΓΕΙΟΓΡΑΦΙΑ 

              ΤΩΝ  ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ  ΧΡΟΝΩΝ

 

 

«««   σελ. 2   


Σε μια παράσταση ο Διόνυσος στρέφει το πρόσωπο με αποστροφή μπροστά στην ωμοφαγία του υπό καταληψία Μαιναδικου θιάσου. Αυτή την εποχή οι παραστάσεις που αφορούν τις μυθολογικές σκηνές, τα κατορθώματα των ηρώων και αυτές της καθημερινής ανθρώπινης ζωής, ισοσταθμίζονται. Οι μορφές του Αμαση είναι πρόδηλα ανθρώπινες. Οι σάτυροι με βαριά οπίσθια και οι Μαινάδες εξημερώνονται προς χάρη της αρμονίας της γαληνής και της τάξης της πόλης. Η γνωστή αναμέτρηση της Αθηνάς με τον Ποσειδώνα αναπαρίσταται ως γαλήνιος φιλικός διακανονισμός. Η πόλη έχει ανάγκη από ηρεμία, γαλήνη, κάθαρση (αυτό το ρόλο θα τον αναλάβει στην κλασσική εποχή η τραγωδία). Οι μορφές του Εξηκία προσδίδουν στο πρόσωπο τη θεϊκή του υπόσταση. Αιώνες αργότερα θα το επανακαλυψει σ΄ αυτό το κορυφαίο στάδιο η δυτική τέχνη. Στον Εξηκία το πρόσωπο έχει τη θεϊκή διάσταση στη στάση, σκέψη και πράξη, μα και αντίστροφα, οι θεοί υποδύονται την ανθρώπινη καθημερινότητα. Τα άλογα ονομάζονται όπως οι ήρωες ενώ οι ήρωες στέκουν σαν καθαρόαιμα άλογα. Δεν αρκείται στην αναπαράσταση της ηρωικής στιγμής, (την τόσο αγαπητή στην αρχαϊκή αγγειογραφία) δείχνει ενδιαφέρον και για αποτύπωση ψυχολογικών και συναισθηματικών καταστάσεων –της οδύνης στη νεκρική ακολουθία, ή της παραφροσύνης στο αυλακωμένο μέτωπο του Αιαντα καθώς προετοιμάζει την πράξη της αυτοκτονίας του-.
Βρισκόμαστε σε μια εποχή όπου το εξαγωγικό εμπόριο οδηγεί στην άνθηση της εκχρηματισμενης οικονομίας, αυτή με τη σειρά της επιταχύνει ραγδαία τις αλλαγές στη νοητική σφαίρα, καθώς η κυκλοφορία των αγαθών δεν πραγματώνεται υπό τη μορφή του δώρου ή της ανταλλαγής , -που δεσμεύει τα πρόσωπα και κινητοποιεί θρησκευτικές δυνάμεις- αλλά με την κυκλοφορία ενός γενικού ισοδυνάμου, του νομίσματος, επιφέροντας έτσι ένα καίριο χτύπημα στη μυθική σκέψη, καθώς οδηγεί στην αναγκαιότητα ανάπτυξης του Δικαίου, της καθαυτο αφηρημένης οικονομικής σκέψης και συνεπώς στο Λόγο.
Τα διάσπαρτα γνωμικά των σοφών περί ηθικού βίου δεν επαρκούν.
Η νόηση ασφυκτιά και η πρώτη μορφή της φιλοσοφίας θεωρεί τη φύση, τον έναστρο ουρανό και τον ορίζοντα της θάλασσας. Σε ένα στάδιο αργότερα θα διερωτηθεί για τον άνθρωπο. Η τέχνη θα συνδράμει σ΄ αυτή την κατεύθυνση μ΄ ένα τρόπο πιο αποτελεσματικό καθώς η τραγωδία κινητοποιεί ψυχολογικές κατηγορίες, επιλύει τις αντιθέσεις συγκινησιακά και διαγράφει τις συντεταγμένες της ύπαρξης ως Ατόμου - Πολίτη πλέον.

      σελ. 4    »»»

 

  

                       

        HAND MADE AND PAINTED IN GREECE